"Złote runo"
Symbolika „złotego runa”, lśniącego w ciemności „jak niebo gwiaździste”,
nieosiągalnego i niemożliwego do zdobycia jest parabolą ludzkich zmagań i walki o wyśnione dobra. Współcześni Argonauci nie uciekają przed wyzwaniami. Stają naprzeciw wyzwań i szalonej przygody. Przechodzimy przez życie szukając skarbu, marząc o nim, próbując go zdobyć.
Perspektywa skarbu posiada charakter uniwersalny.
Dla jednych najwyższym dobrem będzie pełnia sił witalnych i zdrowie, innych perspektywa bogactwa zagrzeje do walki. Będą i Ci, którzy zechcą połączyć wartościowe dobra, by uzyskać życiowy balans, a wraz z tym władzę, niezależność, dobrobyt. Wreszcie znajdą się tacy, którzy gardząc Światem uwierzą w wieczność.
Czy skarbem jest to co tu i teraz, pewne, sprawdzone, lecz przemijające choć iskrzy się w oczach. A może skarb oczekuje na tych którzy oddali wszystko aby go wykupić. Bóg wie, powiedzą wierzący.
Paradoks celów uzależniony jest tym, w co wierzymy.
Wędrówką jest życie człowieka, idąc za słowami Edwarda Stachury.
Ruszamy w drogę z własnej woli lub przymuszani okolicznościami.
To bez znaczenia, jesteśmy gdzieś w drodze „z” i „do” wciąż „pomiędzy”.
Kim jesteśmy, czego szukamy?
A może to, czego szukamy definiuje to, kim jesteśmy.
